Συνέντευξη με τον Δημήτρη Μπαϊράμη
Δεν ήταν παρά αυτονόητο σε όλους μας πως στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας μας απαιτείται συνέντευξη από τον Λυκειάρχη του σχολείου μας, κ. Δημήτρη Μπαϊράμη. Λίγο πριν υποδεχθεί τους κηδεμόνες μας για την πρώτη ενημέρωσή τους μας αφιέρωσε μέρος του χρόνου του και απάντησε στις ερωτήσεις μας.
Σε ποιο Λύκειο φοιτήσατε;
Φοίτησα στο Λύκειο Αγίου Αθανασίου. Εδώ μεγάλωσα, εδώ φοίτησα και από εδώ πέρασα στο πανεπιστήμιο.
Θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας επιμελή μαθητή;
Ναι, ήμουν αρκετά καλός μαθητής καθ’ όλα τα σχολικά μου χρόνια και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο.
Ποια είναι η πιο ευχάριστη και η πιο δυσάρεστη ανάμνηση από τα μαθητικά σας χρόνια;
Η πιο ευχάριστη ανάμνηση μου, όπως και των περισσότερων μαθητών, είναι η Τρίτη Λυκείου με την πολυήμερη εκδρομή και τις εισαγωγικές στο πανεπιστήμιο. Η μόνη δυσάρεστη ανάμνηση ήταν το γεγονός πως το Γυμνάσιο στεγαζόταν στο 1ο Δημοτικό και το Λύκειο στο Δημαρχείο, το οποίο είχε διαιρεθεί με γυψοσανίδες σε τάξεις με αποτέλεσμα να μιλάς και να ακούγεσαι στις διπλανές τάξεις. Βέβαια, αυτό ήταν περισσότερο άβολο παρά δυσάρεστο, γιατί το σχολείο δεν ήταν αυτόνομο και δεν πληρούσε τις προδιαγραφές για να είναι σχολείο, αφού δεν είχε κατάλληλο κτήριο.
Εσείς γιατί επιλέξατε αυτό το επάγγελμα;
Καλή ερώτηση! Δε θα πω ότι το όνειρο μου ήταν να γίνω καθηγητής, αλλά είναι γεγονός ότι επηρεάστηκα πολύ από τους καθηγητές που είχα και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Πιστεύω ότι η τάση μίμησης που έχουμε σε εκείνη την ηλικία της εφηβείας όπου σκέφτεσαι το μέλλον σου, διαμόρφωσε την επιθυμία μου να γίνω εκπαιδευτικός.
Ποια είναι η πιο έντονη, ευχάριστη ή δυσάρεστη, εμπειρία που είχατε ως καθηγητής;
Η ευχάριστη εμπειρία είναι σχεδόν ετήσια. Καθώς είμαι καθηγητής που διδάσκει κυρίως στις μεγάλες τάξεις, κάθε φορά που μια χρονιά τελειώνει και έχει επιτυχίες είναι ευχάριστη εμπειρία για μένα. Όπως εξίσου ευχάριστο είναι να βγαίνεις από την τάξη, αφού έχεις κάνει μάθημα και να νιώθεις ότι σε άκουσαν οι μαθητές σου, σε κατάλαβαν και ευχαριστήθηκαν το μάθημα όσο και εσύ! Ένας καθηγητής, δηλαδή, δεν έχει μία μόνο ευχάριστη στιγμή αλλά έχει πάρα πολλές. Σε αυτό συμβάλλει και το σχολικό περιβάλλον αλλά και στο πόσο ο ίδιος αγαπάει και ευχαριστιέται αυτό που κάνει. Αν κάνεις τη δουλειά σου με ευχαρίστηση είναι σίγουρο ότι θα έχεις ευχάριστες στιγμές όσα στραβά και αν σου συμβούν.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί;
Σήμερα θα έλεγα πως, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, έτσι και οι εκπαιδευτικοί έχουμε επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την οικονομική κρίση η οποία έχει αλλάξει λίγο και τη συμπεριφορά μας αλλά και τον τρόπο διδασκαλίας μας. Παρ’ όλα αυτά η μεγαλύτερη δυσκολία για κάθε εκπαιδευτικό, ειδικά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι ότι πολύ συχνά αλλάζουν τα συστήματα και διαμορφώνονται άλλες απαιτήσεις από το Υπουργείο, οπότε εμείς είμαστε σε ένα διαρκές κυνήγι προσαρμογής και βελτίωσης στα δεδομένα.
Ποιος είναι ο σημαντικότερος στόχος σας ως Διευθυντής του σχολείου;
Στη χρονιά που μας πέρασε το σχολείο μας είχε 85% επιτυχία αποφοίτησης. Αυτό είναι ένας δείκτης σχετικά με το αν το σχολείο παρείχε στα παιδιά που παρέλαβε τα απαραίτητα εφόδια για να βγουν στην κοινωνία. Αυτό το επιτύχαμε. Ο στόχος μας είναι, λοιπόν, κάθε γενιά που φεύγει από το σχολείο μας, αφού περάσει τρία χρόνια εδώ κοινωνικοποιούμενη αλλά και ταυτόχρονα χωρίς να νιώθει πως βρίσκεται σε μία φυλακή, να φεύγει και να πετυχαίνει κάτι αργότερα. Να γνωρίζει κάτι παραπάνω αλλά να είναι ικανή να προσφέρει και κάτι περισσότερο στην κοινωνία.
(Συνέντευξη στην Ελένη Χαλκίδου)