Ρατσισμός(στον εαυτό σου!)
Όλοι μας έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να αισθάνεται «λίγος» μπροστά σε μία πρόκληση ή ένα εμπόδιο από τα πολλά που συναντάμε στη ζωή μας, π.χ. έχουμε το άγχος για τις εξετάσεις και αναρωτιόμαστε «Πώς θα τα καταφέρω να περάσω εκεί που θέλω;» ή άγχος για έναν αγώνα: «Πώς θα τους νικήσουμε αυτούς;»
Πολλοί είναι οι παράγοντες που μας προκαλούν τέτοιου είδους μεταπτώσεις ψυχολογικές και ερωτήματα. Ένας από τους κυριότερους είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης στον εαυτό μας. Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος.
Πολλές φορές δεν αφήνουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να εκφραστεί, γιατί φοβόμαστε τι θα πει ο καθένας νομίζοντας ότι είναι ο κριτής μας. Φοβόμαστε να ντυθούμε όπως θέλουμε, να μιλήσουμε όπως θέλουμε, να δείξουμε ποιοι είμαστε.
Ο «άλλος» που μας κοιτά δεν είναι κριτής κι ας λέει ό,τι θέλει. Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει η όποια κριτική, όταν γίνεται κακοπροαίρετα, με σκοπό να μας μειώσει δείχνοντας την υποτιθέμενη ανωτερότητά του. Φοβόμαστε να ανοιχτούμε στους άλλους μήπως δεν τους αρέσουμε και δεν μπορέσουμε να «κολλήσουμε» σε μία παρέα.
Όμως, πραγματικά αναρωτιέμαι τι είδους φίλοι είμαστε με κάποιον, όταν δεν του δείχνουμε ποιοι πραγματικά είμαστε; Αξίζει να είμαστε τόσο ρατσιστές με τον εαυτό μας, να ζούμε για τους άλλους και όχι για τον εαυτό μας! Freeyourmind!